Op dit punt kwam de Amerikaanse banksector in een fase van scheiding.

Gedurende deze periode exploiteerde de banksector een relatief verenigd bedrijf, en zowel de reikwijdte van het bedrijf als de omvang van het bedrijf waren tot op zekere hoogte beperkt.

In december 1999 werd in de VS de Financial Services Modernization Act aangenomen, waarmee de grenzen tussen banken, effecteninstellingen en verzekeringsinstellingen qua bedrijfsactiviteiten werden opgeheven, waarmee een einde kwam aan bijna zeventig jaar scheiding.

 

Het ‘vorige leven’ van hypotheken

Oorspronkelijk waren hypothecaire leningen voornamelijk Balloon Payment-leningen op korte of middellange termijn.

Deze leningen waren echter zeer gevoelig voor veranderingen in de huizenprijzen, en toen de Grote Depressie begon, bleven de huizenprijzen dalen en kregen de banken te maken met grote hoeveelheden dubieuze debiteuren, waardoor een vicieuze cirkel ontstond die ertoe leidde dat bewoners hun huis verloren en een groot aantal mensen hun huizen verloren. banken gaan failliet.

Om de economie te stimuleren en het huisvestingsprobleem van de inwoners op te lossen, begonnen de Verenigde Staten na de crisis inwoners te helpen bij het verkrijgen van hypotheekleningen in de vorm van staatsgaranties.

De Federal National Mortgage Association (FNMA of Fannie Mae) werd in 1938 opgericht, voornamelijk om hypotheken te kopen die gegarandeerd waren door de Federal Housing Administration (FHA) en de Veterans Administration (VA), en begon in 1972 met het kopen van niet-gouvernementele gegarandeerde reguliere hypotheken.

In die tijd was de hypotheekmarkt als geheel nog steeds zeer disfunctioneel, en tegen een achtergrond van segmentatie ontdekten investeringsbanken geleidelijk dat ze door securitisatie van activa een enkele woninghypotheeklening met een grote hoeveelheid geld konden opsplitsen in een groot aantal hypotheken. obligaties van kleinere bedragen, wat de liquiditeit aanzienlijk verbeterde.

Daarom richtte de regering in 1970 de Federal Home Mortgage Corporation (FHLMC of Freddie Mac) op om de secundaire markt voor woninghypotheken volledig te ontwikkelen.

De oprichting van Freddie Mac droeg rechtstreeks bij aan de ontwikkeling van de secundaire markt voor woninghypotheken en gaf het startsein voor de securitisatie van hypotheken.

 

Verschil tussen hypotheekverstrekker en retailbank

Wanneer een kredietnemer overweegt een woonlening aan te vragen, zijn de twee meest voorkomende manieren om rechtstreeks naar een bank (Retail Bank) of naar een hypotheekbemiddelaar (Hypotheekverstrekker) te gaan.

De retailbank (commerciële bank) is daarentegen meestal een gemengd bedrijf dat zowel hypotheken als financiële diensten aanbiedt, zoals sparen, creditcards, autoleningen en beleggingen.

Wanneer een lener een bepaalde bank benadert, heeft hij alleen toegang tot de informatie en diensten van die bank, en de diensten van de bank zijn vaak beperkt tot de lening zelf, waardoor het moeilijk wordt om de complexiteit van de relatie tussen het huis en de lening volledig te integreren.

Hoewel de kosten van de retailbank lager kunnen zijn, biedt de hypotheekverstrekker doorgaans een professionelere service, snellere respons en een bredere selectie producten voor een breder publiek.

Hypotheekverstrekker kan kredietnemers uitgebreid en professioneel kredietadvies bieden, gasten helpen een verscheidenheid aan complexe vragen over leningen en financieringsportefeuilles te beantwoorden en uit tientallen producten de beste oplossing voor de kredietnemer vinden.

Dit betekent ook dat de positie van de kredietverstrekker gunstiger is voor de kredietnemers, omdat zij meer opties en tastbare voordelen hebben.

 

Er kan worden gezegd dat het vinden van een goede hypotheekverstrekker en een goede hypotheekverstrekker de kredietnemer geld en tijd kan besparen en de eerste keer de beste productinformatie kan krijgen.